Vergezicht

In het heilig huis kom je tot rust. Het rotsachtige gesteente van het huis als een warme veilige deken om je heen. Als je uit het strijkijzervormige gotische raam kijkt, word je aangeraakt door het rustige en veilige gevoel en verrast het prachtige landschap met haar diepte. Ieder seizoen is het hier mooi. Je kijkt geregeld naar het gezicht onder het raam dat in de stenen is gekerfd. Het huis is eeuwen oud, soms doet het denken aan een grot, voelt het veilig en geborgen. Vandaag, uitgenodigd door het voorjaarsgroen en het zachte gouden licht dat tegemoet straalt, ga je uit huis, op pad. Op verkenning, langs bergachtig landschap, meertjes, bomen en struiken met doorkijkjes en vogelnestjes die nieuw leven herbergen. Al wandelend, genietend van al het frisse groen dat een rustgevende werking heeft, ervaar je vrijheid. Uit de vaste structuur, mee met de stroming van het leven. Vreugdevolle voorjaarsgroei. De belofte van een nieuwe tijd. Eén met de natuur.